Malatya bu kulp takarlar hocam!

Uzun bir aranın ardından geçtiğimiz haftalarda memleket havası soluma fırsatı bulup sıla-i rahim ziyaretinde bulundum. Birkaç aydır Malatya gündemini meşgul eden Turgut Özal Üniversitesi konusunda medya eliyle yapılan komployu gün yüzüne çıkarmak ve kötü amaçlı medya tetikçileri ile verdiğimiz mücadeleye şahit olduğunuz üzere birkaç görüşme gerçekleştirdim. Ama hepsinden önemlisi Rektör Prof. Dr. Aysun Bay Karabulut ile yaptığımız röportaj gündeme damgasını vurdu. Bir kez daha kendisine ve ekibine teşekkür ederim.

Öyle zamanlar olur ki kabuğunuza çekilir olan biteni gözlemlersiniz. Kim dost kim düşman ayırt edebilmek için aslında en güzel metodlardan biridir. Hoca’nın da bu analizi fazlasıyla ettiğini ve kendi çapında bir kara liste oluşturduğunu düşünüyorum. Kayıt dışı söylemlerinde bazı kırgınlıkları ve sitemlerini belirtmişti.

Şaşmamak lazım burası Malatya.

Malatya’yı en güzel anlatan hikayelerinden birinden bahsetmek isterim.

Zamanın birinde adamın biri Malatya'ya akraba ziyaretine gitmeyi planlamış. Giderken memlekete eli boş gitmek istememiş. Bir züccaciye dükkanına girip " Ben Malatya'ya akrabalarımı ziyarete gideceğim. Güzel bir hediye paketi yaparmısınız" demiş. Firma yetkilisi bir fincan takımını paketleyip vermiş ve yolcu etmiş. Fincan takımını alan adam Malatya'ya akrabalarını ziyaret gelmiş. Ev sahipleri kahve pişirmiş ve hediye gelen fincanlarla ikram etmeyi uygun görmüş. Fakat ev sahibi fincanı görünce şaşkınlık yaşamış. Çünkü fincanda kulp bulunmuyormuş. Hediyeyi getiren akrabasına dönerek " Yahu aşk olsun İstanbul'dan getire getire kulpsuz fincan mı getirdin"? demiş. Bu durumdan rahatsız olan ve yerin dibine giren adam İstanbul'a döndüğünde züccaciye dükkanına gitmiş ve firma yetkilisine " Kardeşim beni rezil ettin. Kulpsuz fincan da neyin nesidir" demiş. Züccaciyeci adama dönüp "Yahu biraderim sen Malatya'ya gidiyorum demedin mi? Malatya'da herşeye bir kulp taktıkları gibi onada bir kulp takarlar diye bilerek sana kulpsuz fincan verdim" demiş.  


Eş dost ziyaretlerimden birinde ise bazı gazeteci ve emektar dostlarımla toplu bir hatıra resmi çekip sosyal medya’da paylaştım. Kendilerinden af buyurun “ Eski Kaşar ” diye bahsettiğim biri o kare de yer alan birkaç kişiyi arayarak “ Neden onunla poz veriyosun ”  diye eleştirdiği kulağıma geldi. Hayırdır biri benimle resim çektireceği zaman sana mı soracak? Sen kimsin ki bu hakkı kendinde görüyorsun?


Bir insan nasıl bu kadar aşağılık, nasıl bu kadar zavallı ve nasıl bu kadar kinci olabilir? Sen çatlasan da patlasan da ben yaptığınız her pis işi ortaya çıkarmaya yemin ettim. Şunu bil ki ortak arkadaşlarımız hep benim tarafımda ve sana lanet ediyor. Etrafında bir tane dostun, arkadaşın yok. Bitmeye, çökmeye ve acınacak hale gelmeye hazırlan…


Malatya artık senin ve kaşar üretim merkezinin elinde dönmüyor.

Bittiniz, Kaybettiniz.

Kabullenin artık….